Efe ile Nil’in Hikayesi (21) - Histoires de Sexe

Efe ile Nil’in Hikayesi (21)

... gösteren beyaz ipek kumaştan dikilmiş mini bir elbiseden başka bir şey yoktu.

Resim galerisine girdiğimizde bakışları üzerinde topladı haklı olarak… Yüksek ince topukların üzerinde yükselen bacaklarıyla, sütyen kullanmadığı sertleşmiş uçlarından belli olan seksi bedeniyle ışıl ışıl parlıyordu.

Sait hoca hararetle karşıladı Nil’le ikimizi… Benim elimi şöyle bir sıkıp hoşgeldin dedikten sonra karıma sarılıp öptü. Elimize birer şampanya kadehi tutuşturdu. O mecburen diğer konuklarla ilgilenirken biz de sergiyi gezmeye başladık. Daha önceleri öylesine baktığım resimler bu kez ilgimi çekti.

Manzara resimlerinin yanısıra nü eserleri de vardı Sait hocanın… Çıplak kadınlar ağırlıktaydı. Bilmiyorum, ilk şampanyadan ve belki beşinci kokteyl kadehinden sonra sanırım, eserlerdeki modellerin bazıları tanıdık gelmeye başladı bana…

Sırtı dönük, çırılçıplak poz vermiş bir kadının yer aldığı tablo özellikle dikkatimi çekti. Saçları… Çıplak sırtı… Yandan uç kısmı görünen çıplak göğsü… Teninin parlaklığını, kalçalarının diriliğini, bacaklarının güzelliğini, her şeyini, hakkını vererek canlandırmıştı herif… Ve bu kadın… Sanki… Gözlerimi kısarak tabloya uzun uzun baktım,

“Nil…” dedim yanımdaki karıma… “Bu kadın… Sana ne kadar benziyor böyle…”

Başımı çevirip baktığımda karım da bana bakıyordu. Gözlerinde bir pırıltı, dudaklarında bir muzip gülümseme… Yakınımızda kimsenin olmadığından emin olmak ister gibi etrafımıza şöyle bir bakıp, fısıltıyla,

“Gerçekten bana benziyor değil ...

... mi aşkım?” dedi.

“İnanmıyorum sana Nil… Gerçekten sen misin bu? Çırılçıplak poz mu verdin Sait hocaya?”

“Sakıncası var mı kocacığım? Beğenmedin mi yoksa? Sergiyi gezenler beğenmiş ama… Hepsi karının çıplak resimlerine ilgiyle bakıyor, baksana…”

Başımı çevirip diğer insanlara baktım. Doğru söylüyordu Nil… Her resminin önünde bir kaç erkek vardı mutlaka, ilgi ve beğeniyle bakıyorlardı tablolara…

“Hayır canım, ne münasebet, beğenmemek laf mı? Harika bir resim olmuş. Modelin güzelliğinden herhalde… Ama hala inanamıyorum karıcığım… Senin güzel vücudunun bir ressamın eserlerinde ölümsüzleşmesi… Harika…”

Karım koluma girip etrafımızdaki bakışları kendine çeken şuh bir kahkaha atarken eserin sahibi de gülümseyerek yanıbaşımızda bitivermişti.

“Gençler, nasılsınız bakalım? Ah, güzel modelim benim… Nil? Kahkahandan anladığım kadarıyla kocan resimlerdeki kadının sen olduğunu anladı galiba…” dedi benim yanımda, karımın çıplak kolunu okşarken…

Şaşırmış vaziyetteydim. Bu tablo bitene kadar karım yabancı bir erkeğin önünde, çırılçıplak, saatlerini hatta günlerini geçirmiş olmalıydı. Diğer tabloları da gözönüne alırsak, eminim, Sait hoca karımın bedeninin her kıvrımını, her kuytusunu, vücudundaki her benin yerini ezberlemiş durumdaydı.

Ne düşüneceğimi bilemiyordum. Bir Sait hocaya bakıyordum, bir ortamızda duran fingirdek, dekolte giysileriyle göz kamaştıran karıma, bir duvarda asılı çıplak tablosuna… Bakışlarım üçü arasında gidip geliyordu. Düşüncelerim de…

Gözümün ...